Kaakyoga, tonggymnastiek of fillers – als die droomkaaklijn er maar komt

Als hij één man moet noemen met zijn droomkaaklijn, zegt Stijn de Vries, dan is het de Amerikaanse acteur Matt Bomer. Ook meteen zijn „all-time crush” – dat wilde hij even benoemen. Ik google, ook al weet ik dondersgoed wie het is. „Kíjk dan”, zegt De Vries. „Dat is toch niet normáál?” Ik zie een prachtig hoekig gezicht, een kaaklijn zo scherp dat je hem niet mee het vliegtuig in zou mogen nemen. „Ik weet alleen niet of zo vierkant mij zou staan”, zegt hij.

De 24-jarige De Vries maakte deze zomer voor BNNVARA de documentaire Mooi, Man, waarin hij de worsteling met zijn uiterlijk openbaarde. Want het zijn niet alleen vrouwen die obsessief ontevreden met hun ingeprente onvolkomenheden bezig zijn.

In het begin van de docuserie laat De Vries zich met een stift betekenen door een plastisch chirurg. Niet omdat hij allerlei ingrepen wíl, maar omdat hij dan weet wat die man allemaal zou kúnnen veranderen. Een paar minuten later ziet hij eruit als een poster die niet zou misstaan in een biologielokaal, elke onzekerheid wordt in zwarte stippen en lijnen bevestigd. Aan al die chirurgische ingrepen moet De Vries niet denken, maar één ding wil hij wel: kaaklijnfillers.

„Ik vind mijn kaak al een paar jaar een dingetje. Ik heb best aanleg en als ik hard bijt, heb ik ook wel een goede kaaklijn. Maar hij is niet superpuntig. Het lijkt me mooi om dat te hebben.” De Vries denkt dat zijn werk – hij was als programmamaker voor BNNVARA vaak op beeld te zien – het gevoel heeft versterkt. „Mijn ‘man boobs’ kan ik nog wel verhullen met een zwart T-shirt, mijn gezicht zie ik de godganse dag.”

De gedefinieerde kaaklijn als schoonheidsideaal is niet nieuw, zegt Gamze Piskin, dermatoloog en cosmetisch arts bij SkinSensible. „Neem acteur Christopher Reeve, die in de jaren 70 en 80 Superman speelde. Het blijkt uit onderzoeken dat vrouwen mannen met een sterke kaaklijn daadwerkelijk aantrekkelijker vinden.”

Sociale media hebben het ideaalbeeld versterkt, zegt De Vries. „Op TikTok zie je allemaal van die jongens met zo’n zieke kaaklijn en meiden die daar helemaal gek op zijn.” Daar zijn ook filmpjes populair geworden waarin mensen oefeningen laten zien waarmee je een sterkere, mooiere kaaklijn zou kunnen krijgen. ‘Mewing’ is zo’n trend, een soort tonggymnastiek die je een andere vorm van je kaaklijn belooft. „Ik heb vroeger weleens kaakyoga gedaan”, zegt De Vries. „Dat je je mond heel ver open moet doen en je nek naar achteren, zoiets was het volgens mij.”

Het effect van deze oefeningen, net als van de vele soorten ‘kaaklijntrainers’ die je in je mond kunt stoppen en waarmee je jezelf een goddelijk gezicht zou kunnen kauwen, is onbewezen, zegt Piskin. „Er zijn geen goede onderzoeken naar gedaan. En het is niet zoals met buikspieren of biceps, zoveel groter kun je je kaakspieren niet maken. Het meest bepalend is je botstructuur.”

Goede genen dus. En waar die nét niet toereikend zijn, kunnen fillers (met hyaluronzuur) uitkomst bieden. Populair, omdat het geen chirurgische ingreep vergt én omdat ze – als het goed is – na verloop van tijd oplossen. Voor iets wat in de buurt komt van je droomkaaklijn ben je bij de betere kliniek tot wel duizend euro kwijt, zegt Piskin.

De Vries had die stap dus genomen, maar kréég de fillers uiteindelijk niet. Hij liet – „licht hypochondrisch als ik ben” – in zijn docuserie een test doen waarmee op basis van zijn genen voorspeld kon worden of hij grote kans had op complicaties (de foto’s waren niet prettig). Dat bleek zo, dus hield het op, tot zijn schrik én teleurstelling. Inmiddels heeft hij er vrede mee. „Ik zou de kaak alsnog kunnen opvullen met eigen lichaamsvet, maar dat is een grotere ingreep, dan moet ik onder narcose. Dat is het me óók weer niet waard.”