‘We hebben dezelfde maat, dus mijn vaders schoenen zijn ook mijn schoenen’

Liam draagt een vest van Carlo Colucci, een jasje van Neighborhood, een T-shirt van H&M, een broek van Levi’s Vintage Clothing, schoenen van -Adidas en een ring van Rolex. Dave draagt een vintage kimono, een henley van -Levi’s, een broek van Levi’s Vintage Clothing, een gereedschapsriem van Petrol, loafers uit een winkel in -Rotterdam, een hoed van Bailey, vintage Navajo-ringen en -armband, een Akar Bahar-armband uit Indonesië en een zelfgemaakte ketting met ‘snake beads’ uit de Ivoorkust.

Liam

„Als ik een bepaald kledingstuk wil hebben, vraag ik altijd eerst aan mijn vader of hij het niet toevallig nog heeft liggen. Negen van de tien keer is dat zo en mag ik het lenen. Op de foto draag ik een broek, een jasje en schoenen die eigenlijk van hem zijn. We hebben dezelfde schoenmaat, dus mijn vaders schoenen zijn ook mijn schoenen.

„Ik ben opgevoed met denim. In groep 8 heb ik zelfs een spreekbeurt over spijkerbroeken gehouden. Ik had een hele tafel gevuld met broeken uit mijn vaders verzameling: een tijdlijn met Levi’s 501’s van 1890 tot 1970. Mijn ouders hebben allebei bij Levi’s gewerkt, dus dat is het merk dat hier thuis standaard wordt gedragen .

„Mijn vader houdt meer van rauwe denim, terwijl ik het liefst soepele broeken draag waarin ik goed kan skaten. Ik heb nooit standaard spijkerbroeken ge-dragen. Op de middelbare school was ik de rare jongen met wijde broeken, nagellak en een snor. Ik was nooit bang om buiten de groep te vallen. Nog steeds niet trouwens.

„Mijn schakelring van Rolex is van m’n moeder geweest. Hij is al 25 jaar oud. Maar ik draag niet alleen maar spullen van mijn ouders hoor. Ik ga graag zelf op jacht, het liefst in tweedehands zaken. In fast fashion-winkels kom ik alleen voor basics, zoals dit T-shirt van H&M.

„Dit vest van Carlo Colucci heb ik een jaar of vijf geleden in een tweedehands winkel in Rotterdam gekocht. Ik zat in mijn Nirvana-fase en moest per se een te grote cardigan hebben, net als Kurt Cobain. Inmiddels zit ik in een hiphop-fase en draag ik heel wijde broeken. Geïnspireerd door bijvoorbeeld de gasten van de Wu-Tang Clan, die zien er heel tof uit.”

Dave

„Dit is een van de mooiste kledingstukken die ik bezit: een Japanse Noragi-kimono uit ongeveer 1900. Helemaal met de hand gemaakt en best kwetsbaar, dus hij hangt meestal aan de muur.

„Mijn verzameling bestaat uit zo’n honderd broeken en minstens zestig jasjes. Het begon allemaal toen ik rond m’n twintigste bij een spijkerbroekenwinkel in Rotterdam ging werken. Het was een van de eerste winkels in Nederland die selvedge denim [waarbij de zelfkant van de stof zichtbaar is] verkocht. Daarna ben ik me er meer en meer in gaan verdiepen.

„Deze broek is een replica van een Levi’s-broek uit 1890 die in een hooiberg is teruggevonden, vandaar de verkleuringen. Het ontwerp is ruim 130 jaar oud, maar niemand vindt het een rare broek als ik er nu mee op straat loop. Dat vind ik zo bijzonder aan denim: het is tijdloos.

„Als kleren niet naar m’n zin zijn, bewerk ik ze. Een paar jaar geleden is een foto van mij in een Levi’s Vintage Clothing-shirt dat ik zelf gecustomized had op allerlei blogs beland. Een aantal merken heeft zich daar vervolgens door laten ‘inspireren’. DSquared2 heeft het zelfs één-op-één nagemaakt en durfde er 900 euro voor te vragen. Ik heb ze gemaild maar nooit antwoord gehad.

„De worker belt op de foto heb ik zelf ontworpen voor Petrol, die hoor je aan de voorkant van je broek te knopen, maar ik heb er voor mezelf een tasje van gemaakt. Een outfit moet verrassend zijn. Ik vind het leuk om workwear te combineren met nette loafers in een heel andere stijl en uit een heel ander tijdperk.

„Vintage denim wordt steeds schaarser en duurder. Ik trek de grens bij 500 euro. Een hoop geld, maar voor iets bijzonders ben ik wel bereid dat te betalen.”

Fotografie Jaimy Gail. Haar en make-up Vannessa Chan.