Thomas Vermeer besloot het anderszijn te omarmen en zichzelf te uiten met kleur

Op de Amsterdamse Wallen, omringd door wafelwinkels, smartshops en sportcafés , heeft Thomas Vermeer zijn appartement van 70 vierkante meter gevuld met design van het kleurrijkste kaliber. Boven zijn kobaltblauwe hoekbank van Hay hangt een rood kunstwerk van Thomas Trum, op de eettafel staat een knaloranje schaal van RiRa Objects, zijn Samsung-tv is blauw en slapen doet hij op een felgeel Auping-bed.

„Ik houd van stevige kleuren”, zegt Vermeer. „Maar een strak interieur met alleen maar primaire kleuren wordt gauw te hard en te jaren tachtig. Door ze te combineren met onverzadigde, minder heldere kleuren krijg je een bepaalde zachtheid.” Vandaar de vaalgele Vitra-stoelen van Jean Prouvé en een dofroze kruk van Kartell. En sinds vriend Arjen – die er een wat rustiger smaak op na houdt – bij hem introk, zijn er zelfs wat neutrale tinten toegevoegd. De Cesta-lamp van Santa & Cole van wit glas en dennenhout bijvoorbeeld.

Vermeer werkt als stylist voor modetijdschriften als Harper’s Bazaar en Linda, en vormt samen met Jochem Rotteveel een kunstenaarsduo: ze maken werken van gerimpeld folie in knallende kleuren. „Ik ben altijd bezig met hoe kleuren en materialen op elkaar reageren. Deze limoengroene trui van Roberto Collina heb ik speciaal voor de foto aangetrokken omdat ’ie zo mooi staat bij de blauwe bank.”

Inspiratie vindt hij in het werk van kunstenaars als David Hockney en Maria Lass-nig, de collecties van Miuccia Prada, films van Wes Anderson en reizen naar bijvoorbeeld Miami, Gambia en Japan. „In Tokio zijn zelfs de incheckbalies op het vliegveld lila en roze. In Nederland is alles wit of grijs. Ik zet me af tegen hoe saai we in Nederland zijn als het over kleur gaat.”

Hij denkt dat zijn liefde voor kleur iets te maken heeft met zijn jeugd als homoseksuele jongen in het grijze Harderwijk. „Ik had continu het gevoel dat ik niet in het plaatje paste. Proberen in te blenden had geen zin. Dus besloot ik het anderszijn te omarmen en mezelf te uiten met kleur.” Op zijn zestiende had hij afwisselend roze, groen en blauw haar.

De zoektocht naar nieuwe spullen speelt zich vooral online af. „Op -Instagram zie ik zoveel moois, zoals de nieuwste Vitra -Découpage-vazen van Ronan & Erwan Bouroullec. Die wil ik meteen hebben. Maar ik hou me in, ik heb al zoveel vazen.”

Nu alle grote objecten in huis zijn afgevinkt, stort Vermeer zich op de details. „Ik kan helemaal opgewonden raken van de gebreide vaatdoekjes in de perfecte garnaalkleur die ik laatst voor 5 euro in een Scandinavisch winkeltje heb gekocht. Héél mooi bij mijn twee blauwe flesjes handzeep en afwasmiddel van Seepje.”

Tekst Nathalie Wouters
Fotografie Marie Wanders