De wonderlijke alledaagsheid van schuursponsjes, tomaten en plakband

Thomas Nondh Jansen (39) werd geboren in Bangkok en op tweejarige leeftijd geadopteerd door een Nederlands gezin. ‘Thuis’ werd een belangrijk thema in zijn leven en, toen hij later fotograaf werd, zijn werk. In zijn fotografie hebben objecten altijd de hoofdrol gespeeld. De spaarzame menselijke elementen in zijn werk – een hand die een ruitenwisser vasthoudt, vingers die een knikker wegschieten of een enkel oog dat tussen een stapel boeken doorkijkt – staan in dienst van de gebruiksvoorwerpen.

Eerder maakte hij het fotografisch kinderboek De olifant die niet wist of hij verdwaald was. Het olifantje dat de hoofdrol heeft vond hij in de tuin van buren. In dit boek onderzocht hij vragen waar hij in zijn jeugd mee worstelde als ‘wie ben ik?’ en ‘waar ben ik thuis?’ Toen de wereld tijdens de covid-pandemie op slot ging, kwamen nieuwe vragen op. „Ik vroeg me af: ‘wat betekent thuis nou eigenlijk voor mij?’” Inmiddels heeft Jansen zelf een gezin en is zijn thuis een plek van warmte en vrolijkheid. Ook is het de plek waar hij zich nog steeds kan verwonderen. Jansen: „Ik vind bijvoorbeeld afwassen een heel mooi iets. Met die kleuren, dat sop. We hebben nu een afwasmachine en dat vind ik eigenlijk wel jammer.”

Sinds hij in 2020 met de fotoserie Huiskamersafari begon, wil Jansen met humor de verborgen schoonheid van het dagelijks leven laten zien. Een stapel mokken die lachend een radslag lijken te maken, een koelkast vol tomaten die zich lijken te hebben vermenigvuldigd of een zure mat die zich heeft vermomd als rol plakband. Stillevens waar tóch beweging in lijkt te zitten.

„Ik houd erg van het alledaagse. In huis kunnen we heel veel zien waar we overheen kijken en juist die voorwerpen zet ik centraal. Dan vraag ik me af: wat kun je nou met een vorm? Hoe kan ik kleur, licht, fantasie en compositie gebruiken om de schoonheid van het alledaagse te verbeelden? Dus het is een lang proces van lijmen, plakken en stapelen. Voor de snoeptape heb ik allemaal zure matten met spijkertjes vast gezet, dat duurde eindeloos. En er gaat heel veel kapot. Voordat de boog met koffiekopjes precies zo was als ik wilde, zijn er tientallen gesneuveld. Maar ik gooi niets zomaar weg. Na het voltooien van de foto met de tomaten hebben we wekenlang tomatensap, -soep en -saus gegeten.”

De serie, genomineerd voor de prestigieuze fotografieprijs van het International Festival of Fashion & Photography, is van 24 mei tot 7 juli te zien in de Grote Kerk in Alkmaar.