Mijn dochtertje is niet zindelijk meer

Moeder: „Onze dochter van 2 jaar en 9 maanden was vroeg zindelijk. We zijn vijf maanden geleden in één keer geswitcht van luier naar onderbroek en na vijf dagen had ze het onder de knie. Ze had weleens een ongelukje, maar meestal ging het goed. Bij de gastouder is ze nooit zindelijk geweest, daar draagt ze een optrekbroekje, net als op de peuterspeelzaal. Nu lijkt het gedaan met de zindelijkheid. Als we haar op vaste momenten op de wc zetten, plast en poept ze wel regelmatig, maar ze geeft het uit zichzelf niet meer aan. Thuis draagt ze nu wasbare optrekbroekjes, daardoor gaf ze het eerder nog aan als ze ging plassen en plaste ze op de wc, maar ook dat doet ze niet meer. Sterker: als ik zie dat ze moet en het aan haar vraag, reageert ze ontkennend, en zegt ze dat ze niet naar de wc wil. Ze heeft een tijdje pijn gehad bij het plassen, dat is nu over. Mijn man wil terug naar luiers, want dit werkt niet. En haar tegen haar zin op de wc zetten is ook niet fijn.”

Rust geven

Rozemarijn van Pagée: „Het is normaal dat kinderen op deze leeftijd een terugval in zindelijkheid hebben. Mogelijk heeft de pijn bij het plassen de leercurve verstoord. Probeer in kleine stapjes, op een ongedwongen manier, de routine weer op te bouwen. Maak er een ontspannen en gezellig momentje van, met een liedje, een boekje en veel complimenten voor het proberen.”

„Laat uw dochter op de peuterspeelzaal en bij de gastouder in vaste plasrondes meegaan. Peuters leren in deze fase door andere kinderen te imiteren. Als uw dochter groepsgenootjes ziet plassen kan dat stimulerend werken.

„De zindelijkheidsfase in het leven van een kind vraagt veel rust en geduld. Mochten jullie daar thuis de tijd voor hebben, blijf dan met het onderbroekje oefenen. Dat maakt dat uw dochter de aandrang beter kan voelen, en voorkomt luieruitslag. Zo niet, wacht daar dan mee tot bijvoorbeeld een vakantie.”

Ontspannen oefenen

Annemarie Wilkens-Kruiter: „Een kind is zindelijk als het zelf aangeeft wanneer het moet plassen of poepen en dit dan ook op de wc of het potje kan doen. Uw dochter was supergoed aan het oefenen, thuis ging het gemakkelijker dan op de peuterspeelzaal en bij de gastouder.

„In die zindelijkheidstraining is nu een knikje gekomen, waarschijnlijk omdat ze bij het plassen pijn heeft gehad. Pijn wil je niet voelen, en als je dan pijn met plassen associeert, wil je daar bij weg.

„Misschien waren jullie als ouders zo gemotiveerd om de draad weer op te pakken, dat er onbewust wat spanning op de zindelijkheid is ontstaan. Die druk geeft stress in het lijfje en dus ook in de bekkenbodemspier, die cruciaal is bij zindelijk worden.

„Het is goed om weer ontspanning in de training te brengen. Die zorgt voor een betere regulatie in het blaas- en darmgebied, waardoor kinderen hun aandrang beter leren voelen.

„Doe uw dochter de luier weer om. Als u haar in de luier ziet plassen, geef daar dan positieve woorden aan, vergroot de opluchting uit: ‘Lekker, de plas is uit je buik!’

„Als u en uw partner vertrouwen voelen en de tijd hebben om verder met haar te oefenen op de wc, kunt u de onderbroek weer introduceren. Het helpt om een brilverkleiner en een voetenbankje te gebruiken, om uw dochter ontspannen te laten plassen.”

Rozemarijn van Pagée is orthopedagoog-generalist en infant mental health-specialist. Annemarie Wilkens-Kruiter is kinderurotherapeut, en auteur bij zomaarzindelijk.nl