Terug naar de krant

Zeventien ballettalenten in mode om in te dansen

Leeslijst reportage
Mode De Junior Company van Het Nationale Ballet – die tien jaar bestaat – is dé springplank voor jonge balletdansers. De 17 talenten in dansbare mode. Fotografie Meinke Klein, styling Ricky van Gils.
Leeslijst

Tot ruim tien jaar geleden ging het bij Het Nationale Ballet net zoals bij de meeste andere grote gezelschappen. Net afgestudeerde jonge dansers, die op hun opleiding veel aandacht hadden gekregen, moesten opeens, zoals Ernst Meisner (42) zegt, „achteraan sluiten”. „Je staat als achttienjarige met heel veel anderen in de les, en je danst op een dinsdag een keer mee als zwaan nummer twintig in Het Zwanenmeer waarvoor je misschien een of twee instructies krijgt – als er tijd voor is.”

Dat is niet alleen vervelend voor de dansers, maar ook voor hun ontwikkeling en daarmee voor de gezelschappen waaraan ze zijn verbonden. En zo kwam Ted Brandsen, artistiek directeur van Het Nationale Ballet, op het idee van de Junior Company, een gezelschap dat een brug moet slaan tussen opleiding en gezelschap. Jonge dansers blijven er twee jaar. Het eerste jaar zijn ze in opleiding, het tweede jaar in dienst. Daarna kunnen ze eventueel doorstromen naar het reguliere gezelschap: meer dan de helft van de dansers bij Het Nationale Ballet is inmiddels afkomstig van de Junior Company.

Artistiek leider en choreograaf Meisner, die tien jaar bij The Royal Ballet in Londen danste voor hij in 2010 als grand sujet naar Het Nationale Ballet kwam, was vanaf het begin in 2013 betrokken bij de Junior Company. „Ik had in Londen een managementcursus gedaan omdat ik toen al geïnteresseerd was in de andere kant: lesgeven, het begeleiden van dansers”, zegt hij.

De jonge dansers zijn nog steeds zwaan nummer twintig, of maken op een andere manier uit van het corps de ballet. Maar ze hebben ook hun eigen voorstellingen, waarin ze de „moeilijke, spannende en uitdagende” rollen hebben waarvoor ze normaal niet in aanmerking komen. Naast de reguliere lessen van Het Nationale Ballet hebben ze ook een eigen trainingsprogramma. „Het gaat daar ook heel erg over mental health”, zegt Meisner. „Hoe is het om vier voorstellingen per week te doen, drie verschillende balletten tegelijk te repeteren? Hoe is het om een blessure te hebben en niet te kunnen dansen?”

Een deel van de leden van de Junior Company komt van de Nationale Balletacademie, de opleiding voor heel jonge dansers die verbonden is aan Het Nationale Ballet. Van de 24 dansers die daar elk jaar afstuderen, zijn dat er meestal zo’n drie tot vijf. Voor de zes plekken die in september vrijkomen bij de Junior Company, zijn zo’n negenhonderd aanmeldingen uit de hele wereld binnengekomen, waarvan er honderd auditie mogen doen. Meisner – „ik zeg altijd: wij zijn Ajax 2” – scout daarnaast ook zelf. Eind vorig jaar was hij daarvoor in Brazilië, vorige maand in Japan. Het Nationale Ballet was overigens niet het eerste gezelschap met een speciaal jongedansersprogramma: het Nederlands Dans Theater startte al in 1978 met juniorengezelschap NDT2. Het verschil is dat de Junior Company samenwerkt met een dansopleiding, de Nationale Balletacademie.

Ballet bleek veel mannelijker dan ik dacht
Vincent Fell (20, Verenigd Koninkrijk) deed al jaren aan streetdance en turnen toen een leraar hem balletles aanraadde. „Ik zag mezelf totaal niet in een maillot dansen. Maar toen ik me erin ging verdiepen bleek ballet veel mannelijker dan ik dacht.” Op zijn veertiende begon hij aan de Londense balletacademie, in 2019 stapte hij over naar de Nationale Balletacademie in Amsterdam. In zijn laatste jaar mocht hij vast stage lopen bij de Junior Company , waarna hij zonder auditie werd aangenomen.

Toen Carolina Ribaldone (20, Italië) in 2019 meedeed aan de Prix de Lausanne kreeg ze zeven studiebeurzen aangeboden. Ze koos voor de Nationale Balletacademie in Amsterdam, in de hoop ooit bij Het Nationale Ballet te belanden („een van de beste dansgezelschappen van Europa”). Sinds 2022 kampt ze met een enkelblessure. Ze is nu aan het herstellen van een operatie en hoopt in het voorjaar weer te kunnen dansen. Vincent en Carolina hebben sinds drie jaar een relatie.

Vincent draagt een sweater van Lemaire, een onderbroek van Baserange en panty’s van Falke; Carolina draagt een body van Sportmax en een panty van Falke
Soms moeten we last-minute rollen overnemen van de main company
Robin Park (19, Zuid-Korea, links) begon in 2021 op de Nationale Balletacademie. Na een jaar werd hij gevraagd voor de Junior Company. „Doordat er veel zieken zijn, moeten we last-minute rollen overnemen van de main company. Het meest uitdagende dat ik ooit heb gedaan.”

Soshi Suzuki (20, Japan, rechts) startte op zijn vijftiende bij de Nationale Balletacademie. Tijdens zijn studie danste hij al mee in voorstellingen van Het Nationale Balletzoals De Notenkraker & Muizenkoning en Mata Hari. Robin, met wie hij op de foto staat, ziet hij ook buiten het ballet. „We houden allebei erg van anime en gamen.”

Robin draagt een vintage tanktop van Gauthier Borsarello Inventory, een legging van Falke, joggingshort van Nike, joggingbroek van Berluti, rode sportsok van Rucanor, witte sportsokken van Target; Soshi draagt vintage tanktops van Gauthier Borsarello Inventory, legging van Falke, short van Ambush, joggingbroek van Uniqlo, blauwe sportsok van Rucanor, witte sportsokken van Target

Omdat in de Junior Company meestal maar twaalf dansers zitten – dat het er nu zeventien zijn, komt door het uitzonderlijke talent van de dansers – treden ze niet op in muziek- en danstheater Nationale Opera & Ballet in Amsterdam, maar in kleinere theaters in het hele land. Door die kleinschaliger opzet kan meer worden geëxperimenteerd, en wellicht ook een nieuw publiek bereikt. In de jubileumvoorstelling Tien zit bijvoorbeeld een stuk van een hiphopchoreograaf Joseph Toonga.

De vernieuwing komt ook van de dansers zelf. De twintigjarige Alexander Álvarez Silvestre maakte in de eerste maand dat hij bij de Junior Company zat al een choreografie. Met een andere solochoreografie werd hij dit jaar geselecteerd voor de Young Creation Award, onderdeel van de Prix de Lausanne, een festival voor jonge dansers. In april gaat hij samen met Polina Loshchylina en twee dansers van Ish Dance Collective, een gezelschap dat zich richt op ‘straatdans’, een stuk maken.

Natuurlijk verschilde de eerste generatie van het gezelschap van de huidige, zegt Meisner. Deze dansers zijn jongeren van hun tijd: opgegroeid met social media, met zorgen over het klimaat en oorlogen. „Maar een ding is onveranderd. Het zijn dansers. En dansers zijn op de eerste plaats heel erg hard met hun vak bezig.”

Hier krijg je de kans om jezelf te laten zien
Francesco Venturi (20, Italië) studeerde in Milaan en Londen voor hij bij de Junior Company kwam. „Hier krijg je de kans om jezelf te laten zien. Als je na je studie direct doorstroomt naar een professioneel gezelschap is het veel lastiger om jezelf te laten zien, want je krijgt als beginner alleen piepkleine rollen. Bij onze Tien-tour heb ik mooie rollen in vier van de vijf stukken.”

Francesco draagt een bodysuit en handschoenen van Marine Serre
Tanktop van Ann Demeulemeester, jumpsuit Repetto
Hier heb ik geleerd dat je ook een hoog niveau kunt bereiken door respectvol met dansers
om te gaan
Patrik Benák (20, Tsjechië) studeerde drie jaar aan de beroemde Vaganova Academie in Sint-Petersburg, maar toen de oorlog uitbrak verhuisde hij naar Berlijn om zijn opleiding af te ronden. „In Rusland zijn ze enorm strikt. Er werd geschreeuwd, soms zelfs geslagen. Het heeft me een sterke danser gemaakt. In Amsterdam heb ik geleerd dat je ook een hoog niveau kunt bereiken door vriendelijk en respectvol met elkaar dansers om te gaan.”

Poppi Eccleston (19, Australië) verhuisde op haar zestiende van Australië naar Amsterdam nadat ze een studiebeurs voor de Nationale Balletacademie had gekregen. „Ik heb voor het vierde jaar op rij kerst zonder mijn familie gevierd. Je moet veel opgeven voor ballet, maar als ik op het podium sta denk ik: ja, het is het waard.”

Poppi draagt een top en legging van Marco Ribeiro; Patrik draagt een trainingspak van Balenciaga en sokken van Target
Ik heb er mijn hele leven van gedroomd om hier te zijn
Aafke Wolles (19, Nederland) danste al op haar tiende bij de Nationale Balletacademie in Amsterdam. Vorig jaar werd ze toegelaten tot de Junior Company. „Ik heb er mijn hele leven van gedroomd om hier te zijn. Het is fantastisch, iedereen heeft zoveel passie. En tegelijkertijd voelt het als een veilige omgeving om fouten te maken en te leren.”

Body en legging van Mugler
Mijn ouders deden me op ballet omdat ze hoopten dat ik wat discipline zou krijgen
Van links naar rechts:
Hà Nhi Trân (20, Vietnam) emigreerde op haar veertiende naar Washington voor een balletopleiding. In 2020 won ze een studiebeurs en stapte ze over naar de Nationale Balletacademiein Amsterdam. „Ik was een luidruchtig, wild kind. Toen ik drie was hebben mijn ouders me op ballet gedaan omdat ze hoopten dat ik wat discipline zou krijgen. Ze wisten niets van ballet, nu nog steeds niet. Geweldig dat ze me toch alle vrijheid hebben gegeven om dit onconventionele carrièrepad te kiezen.”

Sangwon Park (19, Zuid-Korea) kreeg op haar dertiende haar eerste professionele balletles in Seoul. In 2023 kwam ze naar Amsterdam met een beurs die ze had gewonnen bij de Prix de Lausanne in Zwitserland. „Het unieke aan het Nationale Ballet is dat het repertoire zowel klassiek als modern is – én allebei van hoog niveau. Moderne dans is nieuw voor me In onze nieuwe tour zit zelfs een hiphopchoreografie, maar ik hou wel van een uitdaging.”

Frédérique Meewis (18, Nederland) danste altijd bij de balletschool van haar moeder in Valkenburg, Limburg. Op haar elfde werd ze gescout tijdens een workshop en begon ze aan de Nationale Balletacademie. „Het leuke aan ballet is dat het een topsport is waarbij je jezelf steeds verder moet pushen. Maar tegelijkertijd is het zoveel meer: de mooie muziek, de kostuums, de voorstellingen waarmee je mensen kunt betoveren. Die combinatie is uniek.”

Ella Louise Kolpakov (18, VS) studeerde in haar geboortestad Atlanta en Monaco en won prijzen in New York en Beijing voordat ze op de Nationale Balletacademie in Amsterdam terechtkwam. Binnen een half jaar kreeg ze een contract bij de Junior Company aangeboden. „Zo lang ik me kan herinneren is ballet iets waar ik goed in ben en blij van word. Ik heb nooit een ander beroep overwogen.”

Hà Nhi, Sangwong en Frédérique dragen body’s van Repetto en leggings van Falke; Ella draagt een body van Prada en een legging van Falke
Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 3 februari 2024.

Mail de redactie

Ziet u een taalfout of een feitelijke onjuistheid?

U kunt ons met dit formulier daarover informeren, dat stellen wij zeer op prijs. Berichten over andere zaken dan taalfouten of feitelijke onjuistheden worden niet gelezen.

Maximaal 120 woorden a.u.b.
Vul je naam in