Het laatste wat de jongeman zag voordat hij verdronk, was de man die hem van de kade schopte

Bij binnenkomst werpt de vader van het slachtoffer zich op de grond en schreeuwt: „I’ll kill myself!” Voor een seconde is het publiek bevroren: wat gebeurt hier? Drie maanden en tien dagen geleden verdronk de zoon van de man in de Maas in Maastricht. Vandaag staat de familie oog in oog met de verdachte, die terechtstaat voor doodslag.

De voorzitter spreekt de vader toe. „Bent u rustig genoeg om de behandeling te kunnen bijwonen? Dat er emoties zijn, is begrijpelijk maar ook de verdachte moet zich hier veilig kunnen voelen. Begrijpt u mij?”

De tolk vertaalt, waarna de vader en de familie onrustig gaan zitten.

Dan komt de verdachte binnen. Argeloos kijkt hij de zaal in. De bewakers houden hun blik op de vader gericht. Die houdt zijn blik op de verdachte gericht.

De rechter opent het strafdossier en bespreekt de feiten.

‘Hij schold, deed raar’

Het gebeurde op vrijdagavond. Het slachtoffer – het was zijn verjaardag, hij werd 23 jaar – komt aanfietsen op de kade in Maastricht. Vlak voor de rand van de kade springt het slachtoffer van de fiets, die in het water valt. Dan volgt een woordenwisseling met de verdachte. Het slachtoffer staat met zijn rug naar het water op de rand van de kade. De verdachte deelt een trap uit. Het slachtoffer valt in het water en kan niet zwemmen. De verdachte kijkt over de rand, ziet de jongeman spartelen en loopt weg. Drie personen springen in het water. Getuigen zien dat het slachtoffer verdrinkt en levenloos uit het water wordt gehaald. In het centrum van Maastricht speelt onderwijl het orkest van André Rieu.

Verdachte: „Ik ken hem niet, nooit gesproken. Hij had een fiets, hij schold, deed raar. Hij zei iets over mijn moeder, maar mijn moeder is al jaren dood.”

„Is het in uw hoofd omgegaan dat het slecht af zou lopen?” vraagt de voorzitter.

„Nee, ik dacht hij komt eruit”, zegt de verdachte.

Voorzitter: „U had kunnen kijken.”

„Ik had geen zin in discussie”, zegt de verdachte.

De advocaat van de verdachte benadrukt dat zijn cliënt niet goed kan zwemmen.

Het Openbaar Ministerie gaat uit van doodslag en eist een celstraf van negen jaar. De officier legt uit waarom. „Een akkefietje om een fiets. Schoppen, toekijken, weglopen en geen hulpverlenen. De verdachte ziet dat het slachtoffer in het water spartelt, maar loopt daarna doodeenvoudig weg. Dit zegt veel over zijn moreel kompas, ronduit schofterig. Daarmee heeft hij het risico willens en wetens aanvaard dat het slachtoffer door verdrinking om het leven zou kunnen komen. Het water is 3,5 meter diep, geen mens kan daar staan. Hij kon en mocht er niet op vertrouwen dat anderen hulp zouden verlenen. Als laatste ziet het slachtoffer de man die hem in het water heeft getrapt.”

Ik droom over hem. En dan zegt hij: ‘Het is niet jouw schuld.’

De vader van het slachtoffer mag nu spreken, terwijl de tolk vertaalt. „Die dag was zijn verjaardag. We waren op hem aan het wachten. We hadden bloemen. Ik hoop dat hij zijn leven in de gevangenis moet blijven. Ik wil nooit zijn kinderen aanraken, maar ik weet waar u woont.”

De verdachte: „Ik heb zelf een zoon van 23 en ik weet hoe dat voelt. Ik heb hem niet vermoord. Ik wist niet dat hij zou overlijden. Ik droom over hem. In mijn droom zegt hij: ‘Het is niet jouw schuld.’”

De voorzitter leest voor uit het sectieverslag. Verdrinkingsdood. En „hij was stoned” zegt de voorzitter.

De advocaat benadrukt dat het hoge THC-gehalte de zelfredzaamheid van het slachtoffer kan hebben beïnvloed. Er was begroeiing in het water. Waarom heeft hij zich niet vastgepakt? Het was die avond „aangenaam zwemwater” en de stroming was verwaarloosbaar. De handelingen van zijn cliënt kwamen voort uit een „koortsige gemoedsopwelling, niet verschrikkelijk crimineel gedrag”. Er is nooit sprake geweest van opzet en zijn cliënt heeft oprecht spijt.

Doodslag acht de rechter niet bewezen. Het was die avond nog licht, de watertemperatuur bedroeg 23,8 graden en de stroming was gering. Er was begroeiing in het water en op de kade stonden veel mensen. Daarom kan niet worden aangenomen dat een volwassen persoon die onder deze omstandigheden in het water valt, zal verdrinken. De rechtbank veroordeelt de verdachte voor mishandeling met de dood tot gevolg. Hij krijgt een gevangenisstraf van achttien maanden.