Wat moet India aan met al zijn straathonden?

De ‘indie dog’, de vaste straathond die veel Indiërs kennen in hun woonwijk, blijkt een ‘killer’ en een ‘mens-eter’. Na een reeks breed uitgemeten bijtincidenten en hondenaanvallen, is de discussie over de dieren weer opgelaaid in het land.

Meest recente aanleiding is de dood van een bekende zakenman, Parag Desai, die tijdens een wandeling op de vlucht sloeg voor een groep zwerfhonden, daarbij viel en hersentrauma opliep. Zijn artsen verklaarden dat hij daaraan overleden is, en niet werd gebeten. Toch wordt de kwestie genoemd met andere voorbeelden. Zoals van de 4-jarig in de zuidelijke stad Hyderabad, die door een roedel honden werd klemgelopen, waarna zijn vader moest toezien hoe het jongetje werd „verscheurd” en later overleed op weg naar het ziekenhuis. Ook het Indiase publiek kon het drama bekijken, op vrijgegeven bewakingsbeelden. Zulke video’s worden op de lokale televisiestations uitgezonden.

Dit jaar zou het aantal beten en fatale aanvallen zijn toegenomen, aldus onder meer de zender NDTV. Het leidt tot een oproep die al enkele weken in kranten op tv onderwerp is van gesprek: er moet nu echt wat gaan gebeuren met die beesten, een kwestie van algemene veiligheid. Er zijn in India zo’n zestig miljoen straathonden, een schatting van persbureau PTI die door meeste media wordt overgenomen. Artsen slaan alarm over hondsdolheid onder mensen, veelal kinderen, als gevolg van beten. „We zijn niet anti-dieren, maar wij zien maandelijks de wonden ervan”, reageerde een van hen tegen NDTV.

Aandacht vanwege zakenman

Dierenwelzijnsorganisaties hekelen de sensatiezucht. Zij wijzen erop dat de straathonden al decennia worden gedoogd. In woonwijken in miljoenensteden – zoals in New Delhi, woonplaats van de NRC-correspondent – dragen buurtbewoners samen zorg voor de dieren. Op de straathoek staan etensbakken, in de winter krijgen ze een trui aan, ze worden naar de dierenarts gebracht. „Juist als je ze goed behandelt, kunnen straathonden en mensen prima naast elkaar leven.”

Het is typisch het soort gegoede buurt waar bewoners zich deze extra zorg kunnen veroorloven, zoals sommige hardliners schamperen op sociale media. De middenklassers zouden geen acht slaan op het akelige gedrag van meer hongerige, ‘wildere’ beesten elders, of het gevaar dat kinderen en minderbedeelden daarvan lopen. Commentatoren merken online ook op dat de hernieuwde aandacht voor het probleem nu komt, doordat een prominente zakenman werd getroffen.

Ook in de woonwijken is lang niet iedereen op zijn gemak met de straathonden, die nogal eens in gevecht raken met huisdieren of bewoners en bezoekers opjagen. „Liever kwijt dan rijk. Kunnen we ze niet gewoon laten weghalen?”, verschijnt er dan in de buurtwhatsappgroep, dezelfde vraag die gesteld wordt in ministeriële persconferenties en televisiepanels.

Ruimen verboden

Een oplossing is moeilijk, volgens twee publicisten in The Indian Express vanwege „de onwil om onderling tegenstrijdige rechten met elkaar te verzoenen: dierenrechten, het recht om van honden te houden en de rechten van kwetsbaren die vaker slachtoffer zijn van de aanvallende honden”.

Zowel de wet als de culturele normen verbieden het ruimen van de dieren. Wel is het toegestaan om de dieren te laten castreren en vaccineren, alvorens ze weer vrij te laten. Het beleid moet dan wel beter zijn ontworpen, en óveral in het land geïmplementeerd worden, volgens online platform The Print. Dat noemt, zoals meer media, Nederland en de Verenigde Staten als goed voorbeeld. „Uiteindelijk zijn honden ‘mensen-dieren’. Elk hond-gerelateerd probleem kan alleen opgelost worden als we kijken naar wat mensen doen.”

Lees ook

Drievoudige moord zet debat over straathonden in Turkije op scherp

In deze rubriek belichten correspondenten het publieke debat op hun standplaats.