Het Kokke-krukje: licht, maar oersterk

Heb jij een oplossing voor ons probleem? Die vraag kreeg ontwerper Ruud-Jan Kokke (67) in 1989 voorgelegd door Threes Moolhuysen-Coenders, werkzaam bij de educatieve dienst van Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam. Bij rondleidingen zag Coenders oudere bezoekers soms bijna omvallen. Klapstoelen en kartonnen krukjes zorgden voor nieuwe problemen: bezoekers raakten met hun vingers bekneld of ze zakten door de papieren taboeretten heen.

Kokke ging aan de slag met vliegtuigtriplex, een twee millimeter dik plaatmateriaal van vier lagen kruislings verlijmd berken. Het resultaat, dat oogt als een omgekeerde emmer, is een oersterk en stapelbaar krukje dat door zijn lage gewicht (1.200 gram) en een handgreep in de zitting makkelijk te verplaatsen was. Sleuven in de wanden zorgden ervoor dat het krukje ook licht oogde.

De TC stool (de initialen verwijzen naar de meisjesnaam van Threes Moolhuysen-Coenders) groeide snel uit tot een designklassieker, opgenomen in de collectie van diverse internationale musea. Bij een bezoek aan het Museum of Modern Art in New York zag Kokke zijn ontwerp tot zijn verbazing in een vitrine staan tussen de eerste IBM-computer en een keukenmachine van Braun.

Drieëndertig jaar later is de TC stool nog immer in productie. Zij staat in de pop-upshowroom in Amsterdam van Kokke House (nieuwprijs 550 euro), het vorig jaar opgerichte familiebedrijf voor de meubelontwerpen van Kokke.

Sven uit Noordwijkerhout bood Kokke-krukjes op Marktplaats aan. „Mijn vrouw had een heel stel via Marktplaats gekocht, maar we hebben er maar twee nodig. De rest mag weg.” Volgens Sven komen de krukjes uit Boijmans. Aan de onderzijde van de zitting zit een sticker met daarop een naam en een handgeschreven nummer: Designum 3.341. Dat was de eerste fabrikant en het productienummer, zegt Kokke. Hij gokt dat de kruk in 1996 is gefabriceerd.