Zwemtalent (v) met enorme hekel aan alleen zijn

Een dikke honderd nachten eenzaamheid heeft Nina er bij ons bezoek op zitten. Overdag ligt ze vaak een beetje depri in haar hok, vertelt dierverzorger Tessa Winkelman van het asiel in Enschede. „Alleen zijn is een groot probleem voor haar. Ze heeft zich er hier nu bij neergelegd dat er niet altijd mensen om haar heen zijn, maar bij de vorige eigenaar huilde en blafte ze heel veel. Het is echt een mensenhond.”

Nina, ex-straathond, kruising van Duitse herder met „iets, zeg het maar”, demonstreert meteen wat Winkelman bedoelt: ze kan haar geluk niet op als ze bij binnenkomst een mens met open armen treft. Het is meteen aan. Als er genoeg geknuffeld is, volgt ze Winkelman rustig naar de plek waar ze moet poseren. „Ze luistert goed.” Andere assets: ze houdt van lange wandelingen, speeltjes, en water, water, water. „Als het even kan, ligt ze in ons hondenzwembadje. En ze stapt in elke plas die ze ziet.”

Dit is, zegt Winkelman, een hond die „ondanks wat ze al heeft meegemaakt toch vol vertrouwen is tegenover mensen. Een knuffelkont”. Ze werd uit Roemenië meegenomen door Nederlanders, die haar zelf niet konden houden en een adres voor haar vonden. „Dat ging niet goed, ze blafte en jankte zodra ze alleen was. Ze viel ook uit naar andere honden. Dat doet ze hier niet.” Zo belandde ze van straat in asiel.

En daar heeft ze bij de adopties concurrentie van „lieve kleine huis-tuin-en-keukenhondjes, die gaan altijd als warme broodjes”. Van herders moet je ook wel houden, en wie daarvan houdt, gaat eerder naar een fokker dan een asiel, weet Winkelman. „Dit zijn toch dieren met een rugzakje.” Een nieuwe eigenaar moet de eerste tijd vooral veel thuis zijn én de tijd nemen om Nina te laten wennen aan alleen zijn. „Daar zijn verschillende methoden voor. Echt iedere hond kan dat leren.”