Terug naar de krant

Gesprekken zijn vaak zo oppervlakkig, wat kan ik doen?

Leeslijst rubriek

XYZ NRC-redacteuren uit drie verschillende generaties bespreken sociale dilemma’s. Deze week: Wat kan ik doen aan oppervlakkige gesprekken?

Leeslijst
Vrouw, 62 (naam bekend bij de redactie)Ik verveel me steeds vaker in gezelschap. Ligt dat aan mij, of aan mijn familie, buren en vrienden? Het probleem komt vast van twee kanten. Ik merk dat ik met toenemende tegenzin naar etentjes en feestjes ga. Het zal te maken hebben met ouder worden. Maar ook valt me op dat mensen in gezelschap steeds minder open staan voor écht een gesprek. Ze babbelen: over hun kinderen, vakanties, fysieke pijntjes. Op zich is daar niks mis mee.

Zeggen: ‘Ik vind jullie conversatie zo oppervlakkig’ lijkt inderdaad niet de ideale methode om dit zo begrijpelijke probleem op te lossen, maar misschien kan een andere formulering die duidelijk maakt dat u het echt ergens over wil hebben, wel helpen? Met vrienden moet het toch mogelijk zijn om even dóór te zetten, al is het maar door te zeggen dat u níet vindt dat iedereen dat zelf moet weten, en waarom. Of misschien moet u juist niet proberen vooral uw eigen onderwerpen te bespreken, zou het helpen als u vragen stelde die onderwerpen als ziek-zijn of de kinderen of de vakantie op een andere manier uitdiepen? Als dat ook niet lukt, is het zaak om andere kennissen te zoeken…

Marjoleine de Vos (66)


Uw vraag kan een ideaal begin van een gesprek op een feestje zijn. ‘Goh, leuk om jou even te spreken. Ik verveel me vaak zo op feestjes. Ken je dat?’ U drukt meteen op een paar goede knoppen: u neemt de ander in vertrouwen. U stelt vragen. U toont interesse in zijn/haar mening. U zoekt iets gemeenschappelijks. Bovendien vermijdt u iets anders: onderwerpen uit het polarisatiespectrum. Vliegen, vlees eten, telefoongebruik – superbelangrijk, maar je trekt er meteen de slingers mee van het plafond. De Britse filosoof Alain de Botton gaf gastheren en -vrouwen ooit de tip om de conversatie voor een feestje net zo goed voor te bereiden als het eten. En vragen op tafel te leggen als: wat zijn kinderen verplicht aan hun ouders? Of: is seks overschat? Niets houdt u tegen om als gast een paar conversation starters mee te nemen. Desnoods: „Las je toevallig laatst die brief in NRC van die vrouw die niet van feestjes houdt?”

Martine Kamsma (49)


Het ligt aan u, althans, aan uw verwachtingen van mensen in gezelschap. Een etentje of een feestje is geen debatcentrum, eerder een gelegenheid ter ontspanning. In dat licht is het niet gek dat gesprekken ‘oppervlakkig’ zijn; de meeste mensen willen even hun ei kwijt, of inderdaad gewoon ‘babbelen’. Het dagelijks leven is al ernstig zat. Ik zou daarom niet zo streng zijn op uw gesprekspartners. U mag gerust vriendelijk bedanken voor uitnodigingen, maar lost u daarmee uw probleem op? Misschien helpt het als u bij zulke gelegenheden afzonderlijke afspraken maakt met aanwezigen. Eén op één zijn mensen eerder bereid serieuze gesprekken te voeren. Dan hoeft u voortaan in groepsverband niet de partypooper te zijn.

Lotfi El Hamidi (37)

Illustraties Lotte Dijkstra.

 

Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 2 september 2023.

Mail de redactie

Ziet u een taalfout of een feitelijke onjuistheid?

U kunt ons met dit formulier daarover informeren, dat stellen wij zeer op prijs. Berichten over andere zaken dan taalfouten of feitelijke onjuistheden worden niet gelezen.

Maximaal 120 woorden a.u.b.
Vul je naam in