Arti is een schootligger (m) met een schildklierprobleem

Hij spurt zijn reismandje uit, zodra het deurtje open gaat. Anneloes Boot, beheerder van dierenasiel Gouda, heeft de zwart-witte kater Arti net opgehaald uit zijn eigen verblijf. „Het is daar nogal druk, hij zit met allemaal andere katten, dus voor de foto is het makkelijker als hij hier is.”

Hij kijkt om zich heen, ziet een krabpaal en hóp, één keer knipperen en hij zit boven op de twee meter hoge paal. „Hij is dol op krabpalen”, zegt Boot met een zucht. „We hebben er speciaal voor hem een in het verblijf waar hij zit gezet. Hij stond nog niet op zijn plek of hij zat er al bovenop, met een compleet tevreden koppie. Zo, dacht-ie, deze is van mij.”

Arti, een twaalf jaar oude kat met een schildklierprobleem, is niet alleen dol op krabpalen, maar óók op mensen. Hij wil niets liever dan aandacht, op schoot liggen en gekriebeld en gekroeld worden. Het liefst wordt hij betrokken bij alles wat zijn baasje doet.

Waarom zit hij dan in het asiel? De omstandigheden van zijn voormalige baasje waren dusdanig veranderd, dat Arti veel alleen thuis zat. Precies wat hij niet wil, hij wil onder de mensen zijn – hoewel niet te veel tegelijk, en alleen oudere kinderen, vanaf 14 jaar, zegt Boot.

„Als je van kroelen houdt en een kat op schoot, is dit écht de kat voor jou”, zegt ze. Het verbaast haar dat hij er al drie maanden zit. „We zitten natuurlijk vlak voor de vakantie, dat helpt niet. En misschien schrikt zijn medicatie mensen af.” Die medicatie zal hij de rest van zijn leven moeten slikken, de kosten daarvoor liggen rond 22 euro per maand. „Maar daar krijg je heel veel kattenliefde voor terug.”