Hillary Clinton is niet meer belangrijk genoeg om met haar meningen de voorpagina’s van de internationale kranten te bereiken, maar de Achterpagina van NRC moet kunnen. Vooral nu ze zich steviger meningen kan veroorloven dan toen ze nog macht had.
Hoe zou het de wereld vergaan zijn, vraag ik me weleens af, als zij, en niet Trump, in 2016 de Amerikaanse verkiezingen had gewonnen? Zou Poetin dan maar meteen Oekraïne zijn binnengevallen? Poetin had immers een bloedhekel aan haar. Volgens haar probeerde hij die verkiezingen te beïnvloeden uit wraak voor haar steun in 2012 aan Russische protesten tegen Poetins terugkeer als president.
„Hij deed erg seksistisch tegen mij. We hadden achter de schermen een interessant, zelfs nuttig contact, maar toen de pers erbij kwam, begon hij Amerika te beledigen. Voor het effect deed hij dan aan manspreading.” Dat vertelt Hillary in een recent interview in de Financial Times. Over Poetins manspreading – de beentjes wijd uit elkaar – heeft ze zich al eerder beklaagd. Ik zag een foto waarop Poetin in gezelschap van Hillary inderdaad deze zelfbewuste houding aanneemt. Haar ergernis kan ik begrijpen, hoewel ik me toch even afvroeg of echtgenoot Bill de neiging tot manspreading wél altijd kan onderdrukken.
Hillary gelooft dat Poetin alleen de oorlog in Oekraïne kan winnen als Trump in 2024 wordt herkozen. „Als Trump in 2020 de verkiezingen had gewonnen, zou hij uit de NAVO zijn getreden – ik twijfel daar niet aan.” Daarmee – dank Hillary! – bevestigt zij mijn stoute bewering, onlangs in deze column, dat het een reusachtige fout van Poetin is geweest om met zijn inval te wachten tot Joe Biden aan de macht kwam. Trump zou voor Poetin de deur naar Kiev wagenwijd hebben opengezet.
Hillary verwacht dat Trump zich weer kandidaat zal stellen voor het presidentschap. Ze verwijst naar zijn vele geldinzamelingen en ziet bovendien geen belangrijke concurrent voor hem bij de Republikeinen. Zelf zal ze zich niet meer beschikbaar stellen, ze verwacht dat Biden dit weer zal doen, ook al is hij tegen die tijd 81 jaar.
Ik schrok daar nogal van. Hebben de Democraten zo weinig interessante kandidaten? Biden maakt een steeds breekbaarder indruk, enkele dagen geleden zag ik hem nog op een filmpje dicht bij zijn huis bij het afstappen van zijn fiets vallen. Hij was kennelijk vergeten dat zijn voet in een toeclip aan de trapper vastzat. Het deed me denken aan die keer, ook kortgeleden, dat hij niet meer wist aan welke kant hij een podium was opgeklommen. Maar zolang hij Poetin niet met Zelensky verwart, is er nog hoop.
Zoals meer Amerikanen uit de elite is Hillary buitengewoon somber over de politieke toekomst van Amerika. „We staan met onze democratie aan de rand van de afgrond. […] Het belangrijkste is dat we de volgende verkiezingen winnen. Het alternatief is zo gruwelijk dat alles wat je niet helpt om te winnen geen prioriteit verdient.”
Daarom wil ze bijvoorbeeld geen overdreven activisme tegen de politie en voor transgenders. Sommige standpunten, zowel op links als op rechts, zijn haar veel te extreem.
Jammer, maar begrijpelijk dat ze het niet opnieuw tegen Trump wil wagen.