Dit is een knolletje met potentie

Je koopt hem soms als plantje, soms in een papieren zak. In eerste instantie lijkt het dan nog niks: een hoopje knoestige, gemberachtige knolletjes. Maar het zijn knolletjes met potentie. Zoals kunstenaar David Hockney ook met de schilderijen en tekeningen in zijn boek Spring Cannot Be Cancelled (2021) liet zien: de lente laat zich niet stoppen, ook niet door corona. Deze knolletjes dragen de lente in zich.

Eind maart, als het iets warmer begint te worden en de zon wat langer schijnt, kunnen ze binnen in een pot (wie ze in de tuin wil poten kan beter wachten tot na IJsheiligen, half mei). Stop er vijf in een pot met een diameter van tien tot twaalf centimeter, op twee centimeter diepte. Na ongeveer twee tot vier weken verschijnen driehoekvormige, diep aubergine-kleurige blaadjes. Drie kwetsbare deelblaadjes per blad, op ranke steeltjes, met lichtroze bloemetjes ertussen.

Het is de Oxalis triangularis, die ook de purperen klaverzuring wordt genoemd, of geluksklaver. Maar het best past de liefkozende bijnaam ‘love plant’. Bij een volle plant lijkt het net of een zwerm paarse vlinders zich heeft verzameld, dartelend en over elkaar heen buitelend. Ze fladderen zelfs; als het donker wordt vouwen de blaadjes, of vleugeltjes, zich samen om zich bij het eerste licht weer uit te spreiden. Liefdevol voor katten is de plant overigens niet – de blaadjes zijn giftig – maar gelukkig weerhoudt de bittere smaak ze ervan er veel van te eten.

Deze plant heeft vooral licht nodig, maar geen direct zonlicht. En wat water natuurlijk, en af en toe moeten de oude blaadjes verwijderd worden. Onzichtbaar, onder de grond vermenigvuldigen de knolletjes zich. Zo ontwikkelt zich een steeds vollere plant.

Als het koud wordt, richting de winter, sterven de blaadjes en bloemetjes af. De plant gaat in een soort winterslaap; in de plantenwereld ‘rustperiode’ genoemd. De knolletjes kunnen blijven zitten als de pot met inhoud en al donker, droog en koud weggezet wordt in bijvoorbeeld een koele garage of kelder, of zelfs in de koelkast. Pas in de lente heeft de plant weer licht en water nodig.

Het is ook mogelijk oxalissen te stekken. Graaf de knolletjes op, neem wat nieuwe knolletjes of breek wat nieuw aangegroeide stukjes van oudere knolletjes af, en bewaar alles in een papieren zakje. En dan begint in het voorjaar alles weer opnieuw.