‘Als je uit een vormgeversgezin komt, let je op alles’

Diederik draagt een broek uit Portugal, een bloes uit Marrakesh en loafers van Terra Amsterdam. Karel een T-shirt van dochter Klaartje Martens, een tweedehands werkjasje, een tweedehands legerbroek uit Engeland, Italiaanse schoen en een bril van Moscot.

Diederik

„Dit bloesje komt uit Marrakesh. Het model is traditioneel, maar toch ook weer niet – ontzettend mooi. Vorm, kleur, materiaal, kwaliteit: als je uit een vormgeversgezin komt, let je op alles. Aan de ene kant is dat een zegen, maar aan de andere kant ook vermoeiend: je kunt niks normaal bekijken.

„Mijn zussen en ik werden vroeger tegen heug en meug meegesleurd naar musea. Ik heb nog een boekomslag dat ik heb ontworpen toen ik een jaar of acht was; een opdracht van mijn vader. Uiteindelijk hebben we allemaal kunstacademie gedaan. Ik kon ook niet veel anders. Net als Karel heb ik de middelbare school niet afgemaakt. Ik háátte het.

„Sinds 2019 runnen we met z’n vieren één bedrijf. Ieder heeft z’n eigen rol: mijn zus Aagje is net als Karel grafisch ontwerper, Klaartje maakt van origine sjaals en tassen en focust op producten en ik ben een soort manager en assistent in één. Als we één ding hebben meegekregen in onze opvoeding, dan is het net zolang doorprutsen totdat iets perfect is. Daar ben ik na mijn studie voor gevlucht. Ik wilde loskomen en heb zestien jaar in de reclame gewerkt. Een wereld die draait om commercie, effectbejag en opsmuk, allemaal dingen die Karel smerig vindt. Op een gegeven moment kon ik er zelf ook niet meer tegen en ben ik gestopt.

„Met vier perfectionisten in één bedrijf werken is niet altijd handig. Als ik soms denk: kom op, deze opdracht is nu wel klaar, is er altijd iemand die er tóch nog even aan wil sleutelen. Maar het is een luxepositie om rond het fantastische werk van mijn familie te mogen dartelen.”

Karel

„Dit soort Franse werkjasjes draag ik al een jaar of veertig. De kwaliteit is zeer goed en het is makkelijk: vroeger paste mijn notitieboekje er perfect in, nu mijn telefoon. Ik heb respect voor een bepaalde mate van ambachtelijkheid, dat heeft dit jasje ook.

„Ik vind het belangrijk dat de gedachtegang van de ontwerper altijd in het uiteindelijke ontwerp terug te lezen is. Als ontwerper heb je je te verhouden tot archetypen die er nu eenmaal zijn. Zo is het gedrukte woord van oorsprong zwart, kijk maar naar de bijbel. Wil je daarvan afwijken, dan moet daar een reden voor zijn. Dat voel je ook bij zo’n werkjasje. Daar is op een goeie manier over nagedacht. Het klopt.

„Ik ben niet zo designerig. Bij ons thuis was het vroeger best een rotzooitje, we kochten veel op de luizenmarkt. Een huis vol designspullen vind ik vreselijk, al hebben we heus wel wat. Ik zit het liefst op mijn keukenstoel van Eames. Omdat ’ie goed zit, niet omdat ’ie van Eames is. En omdat er wielen onder zitten, dat was handig toen ik mijn heup gebroken had.

„Het samenwerken met familie gaat heel organisch. We hebben gemeen dat we allemaal dromers zijn en een verlangen hebben iets te maken. En we vullen elkaar aan. Diederik is veel communicatiever dan ik. Ik ben geneigd klanten de deur te wijzen als ik aan het werk ben. Dankzij Diederik zijn we nu bezig met projecten in Londen, Seoul en Shanghai. De contacten komen via mij, maar als ze mij persoonlijk hadden gebeld dan was het waarschijnlijk bij dat ene gesprek gebleven.

„Ik ben een workaholic en ervaar nog steeds een geluksgevoel door mijn werk. De gelegenheid krijgen om dingen te maken naar eigen zin: de deur op slot en zeefdrukken maar. Ik kan me niet voorstellen dat ik daar ooit mee stop.”

Foto Jaimy Gail. Haar en make-up Vannessa Chan