Stephanie Louwrier komt in een vuilbekkende solo haar alcoholverslaving onder ogen

Lonkend kijkt ze de zaal in, roept haar slachtoffer naar zich toe. Ze verleidt met hese stem: „Mijn aroma’s komen vrij.” Theatermaakste/actrice Stephanie Louwrier speelt een fles Lambrusco. Het slachtoffer in kwestie is de dertienjarige versie van haarzelf, die nog nooit een druppel alcohol heeft aangeraakt. „Vanaf dat moment weet ik dat dit mijn lot is.”

Show must go on gaat over haar worsteling met alcohol – Louwrier is inmiddels sinds enkele maanden gestopt met drinken. Wie haar werk een beetje kent, weet dat je geen kant-en-klaar therapietheater met moralistische zelfinzichten en psychologisch gegraaf hoeft te verwachten. In plaats daarvan krijgen we vuilbekkend associatief muziektheater voorgeschoteld: een drankverslaving tem je niet zonder rake klappen, confronterende herinneringen en bakken zelfkritiek.

Ze neemt het publiek mee in een laatste afdaling naar haar rock-’n-roll-universum – als ode aan én afrekening met al die flessen Lambrusco, uit de hand gelopen stapavonden, de afkickkliniek en alle gênante momenten waarvan je vooral hoopt het morgen vergeten te zijn.

Manipulatief wezen

Louwrier staat op een podiumpje waar een bordkartonnen versie van haar vriend omheen draait, als een ‘reality check’ die om de zoveel tijd voorbijkomt. Ze kan hem negeren, doen waar ze goed in is en vluchten: het podium afstappen en zich verliezen in een roes van overmoed. Maar uiteindelijk komt ze hem toch weer tegen.

De performance is grillig, intens en ongrijpbaar, maar soms ook voorspelbaar, stroef en ronduit saai. Ze noemt haar alcoholverslaving een beest, en voert dat beest vervolgens letterlijk op in de sterkste scène van de voorstelling: als een manipulatief en compromisloos wezen, dat je verafschuwt en waar je je ogen tegelijkertijd niet vanaf kunt houden.

Uiteindelijk vindt Louwrier zichzelf nuchter terug op een familieweekend from hell. Nu ze het monster in zichzelf heeft getemd, moet ze dealen met de vlakke realiteit: gefingeerde interesse en oeverloze babypraat. Haar strijd is nog niet gestreden.

Lees ook

Lees ook het interview met Stephanie Louwrier