Is het ongepast om een handgeschreven brief te sturen?

Ik vraag het me af sinds ik zo nu en dan denk persoonlijk en leuk uit te pakken door een welgeformuleerde en met pen genoteerde brief te sturen. Een collega kreeg een dochter. In plaats van een teddybeer stuurde ik de ouders, of eigenlijk de dochter, een brief om haar te feliciteren met haar geboorte en te zeggen dat ze zulke leuke ouders heeft. De collega heeft nooit zelfs maar naar de brief gehint. Ook in andere gevallen viel het me op dat de met zorg gecomponeerde brief-met-pen in een zwart gat leek te vallen zo gauw ik hem op de bus gooide. Is een handgeschreven brief misschien creepy?

GJ (54)

De handgeschreven brief lijkt me niet zozeer ‘creepy’ als wel iets dat makkelijk opgevat wordt als een verplichtend geschenk. De ontvanger vermoedt dat hij of zij nu ook een handgeschreven brief moet schrijven, maar dat gaat zij niet doen, wil hij niet, kost ze te veel tijd – hoe het ook zit, het ligt buiten bereik. Dan is de strategie misschien: negeren, wellicht in de stille hoop dat de zender zal denken dat de brief niet aangekomen is. En hoewel die reactie overdreven is, want het blijft gek om helemaal niet te reageren, is het toch niet zo moeilijk om te voelen dat je tekortschiet als je met een appje of een opmerking reageert. Voor wie zich niet meteen gedwongen voelt tot onmogelijke tegenprestaties is het dunkt me een feestelijk iets, een mooie handgeschreven brief. Mits het handschrift het toelaat zeg ik erbij, niemand zit te wachten op iets onleesbaars.

Marjoleine de Vos (64)

Onverwacht aanbellen is ongepast. Een telefoontje voelt tegenwoordig vaak al ongepast. Zelfs een appje kan ongepast zijn, omdat het moeilijk te negeren is. Maar een brief? Het enige dat ongepast kan zijn, is een brief aan iemand van wie u niet geacht wordt het adres te bezitten. Zelf heb ik een brief nog nooit als ongepast ervaren, tenzij de boodschap ongepast was (‘Neuken? Of ben je nog met die lul?’). Een brief is attent: u hebt er moeite voor gedaan. En een brief is bescheiden, er zit geen antwoordformulier bij. Misschien zit daar de valse verwachting. We zijn zo gewend aan antwoord, aan bevestiging, dat het ongemakkelijk voelt als er een keer geen duimpje of hartje terugkomt. Van een vrouw die net bevallen is, hoef je weinig te verwachten. Ze zal al blij zijn als ze voor lunchtijd aan douchen toekomt. Maar een brief verdwijnt zelden in het zwarte gat waar mails nog weleens in belanden. Blijf schrijven.

Martine Kamsma (47)

Een handgeschreven brief ontvangen betekent een handgeschreven antwoord terugsturen. Maar wie schrijft er nog tegenwoordig? Millennials bijna niet meer. Die denken dat de briefschrijver te veel tijd over heeft. Waarom schrijven als je kunt mailen? Doe toch niet zo moeilijk. Goed, je ontvangt toch een handgeschreven brief. Terugschrijven is dan nogal een drempel. Allereerst praktisch. Een pen heb je nog wel. Maar papier, envelop en postzegel? Dan: het schrijven. Dat vergt nadenken, je woorden goed uitkiezen – de pen heeft geen backspace. Ten slotte: het handschrift. Niet makkelijk voor een generatie die het toetsenbord gewend is. Als iemand die met enige regelmaat nog schrijft, vind ik het jammer dat de briefschrijver uitsterft. Handgeschreven post is attent, intiem en bovendien bewaarmateriaal. Geen elektronische brief die daaraan kan typen. Ik bedoel tippen.

Lotfi El Hamidi (35)

Illustratie Lotte Dijkstra.